Hier zijn we weer...

De dag nadat we van New Orleans terugkwamen kregen we voor de tweede keer bezoek! Deze keer was het aan mijn ouders om een weekje door te brengen in Houston. Woensdagochtend heb ik nog wat dingen in orde gebracht en in de namiddag reden we naar de luchthaven. Ik was de hele dag al superzenuwachtig, emotioneel... Ik wist met mezelf geen blijf! Ken en ik stonden hen net op te wachten en daar kwamen ze al door de deuren. Het was een leuk weerzien. Niet zo emotioneel als iedereen wel zou denken

. Ik had een krop in de keel en tranen in mijn ogen maar heb niet gehuild en daar ben ik best fier op. We zijn de huurauto gaan afhalen, naar hun hotel gereden om hun bagage daar te droppen en reden dan door richting ons appartement. Daar hebben we een glas gedronken, kerstcadeautjes gegeven en opengedaan en samen gegeten. We hadden veel te vertellen maar hebben hen uiteindelijk toch terug naar hun hotel gereden. Ze waren al meer dan 24uur wakker en waren dus best wel moe. We hadden tenslotte nog een hele week om elkaar vanalles te vertellen.

Donderdagochtend was het mistig dus hebben we al direct ons programma gewisseld met dat van vrijdag. We reden richting het NASA spacecenter. We hebben daar een hele dag rondgelopen, weer wat bijgeleerd, interessante dingen gezien en gehoord... Het was direct een schot in de roos en vonden het een fantastische dag. Uiteindelijk is het nog een zonnige dag geworden en hebben we 's middags kunnen picknicken (uiteraard tussen de eekhoorntjes). 's Avonds zijn we naar de Kemah Boardwalk gereden, één van mijn favoriete plaatsen. Het is een klein pretparkje aan het water. We zijn in een typisch buffet iets gaan eten. Het was er super goedkoop en kregen te maken met de bekende Amerikaanse formule ‘all you can eat'.We hadden allevier meer dan genoeg gegeten en zijn langs het water terug naar onze auto gewandeld.

Vrijdag reden we naar San Jacinto en ‘The Battleship'. Zoals verwacht was dit laatste een hoogtepunt voor onze papa. We hebben het oorlogsschip bezocht, heel uitgebreid en hebben 's middags gepicknickt. Tijdens ons middagmaal werden we net zoals de vorige keer vergezeld door muggen. Maar gelukkig had ik onze spray bij en was het deze keer niet zo erg. Na onze picknick zijn we naar het San Jacinto monument gereden. We zijn helemaal tot boven geweest en kregen zo een mooi beeld van de omgeving. 's Namiddags zijn we naar de zee gereden. Deze keer hebben we een ander stukje van de dijk gezien. Galveston is een leuke plaats om eens goed uit te waaien. Na een wandeling zijn we gaan aperitieven in het ‘Rainforest Café'. In Houston hadden Ken en ik dit ook al eens bezocht, hier bootsen ze een storm in het regenwoud na en komen de dieren tot leven! Het was weer een ervaring! Er waren ook boottochtjes in een nagebootst regenwoud. Dit hebben Ken en ik (onder lichte dwang van mij) uiteraard gedaan. Heel grappig! 's Avonds zijn we met z'n allen bij ‘Chili's' gaan eten. Het was de eerste keer dat mijn ouders een typische Tex Mex maaltijd aten en het beviel hen.

Zaterdagochtend reden we naar het Lake Houston Park voor een wandeling. Jammergenoeg was dit park gesloten. Het stond anders op hun website, maar zo'n dingen kunnen gebeuren... We zijn richting het Alexander Deussen park en het Eisenhouwer park gereden. We hebben weer gepicknickt enwat rondgewandeld. We hebben een armadillo de weg zien oversteken en hem van dichtbij kunnen bekijken. Hierna reden we naar de Walmart voor onze wekelijkse boodschappen. Dit was ook een hele ervaring! Nadat we in ons appartement alle boodschappen hadden weggezet reden we allevier richting het hotel. Ken en ik mochten er oudejaarsavond doorbrengen en er ook overnachten. Normaalgezien gingen we ergens iets eten aan het citycentre en daar naar het vuurwerk gaan zien. Maar dan moesten we nog rijden. Ik was net Ken zijn hemd aan het strijken toen er een alarm afging! BRANDALARM! Ik ben naar de kamer van mijn ouders gelopen, al een geluk was dit juist naast ons, en we zijn samen langs de nooduitgang naar buiten gegaan. We zagen de brandweerwagens richting het hotel rijden. Voor de rest was er niet veel te zien, er zaten nog mensen in de lobby... Erwas geen paniek want het ging maar om een technisch mankement. De liften werkten niet totdat het opgelost was en de deuren aan de traphal gingen ook niet meer open. Dus daar zaten we dan op oudejaarsavond in de lobby... te wachten! Wel grappig eigenlijk. Uiteindelijk hadden we nog juist de tijd om ons klaar te maken voor ons diner. In het restaurant van het hotel hebben we lekker gegeten, weer cadeautjes gekregen... Het weer een gezellige avond! We hadden gedaan met eten en waren allevier vrij moe. Dus hebben we besloten om die fles champagne voor de volgende dag bij het ontbijt te houden. We zijn voor 12uur ons bed ingekropen en dat deed deugd. Ken en ik hebben op tv nog naar enkele programma's gekeken waar ze aftelden voor het nieuwe jaar en we hebben ‘de bal van New York' zien vallen 1 minuut voor 12 (bij ons 23uur).

De volgende ochtend hadden we een lekker en uitgebreid champagneontbijt om het nieuwe jaar te starten. Hierna reden we richting de Galleria om een dagje te gaan winkelen. Ook hier beginnen de solden begin januari. En oohja de winkelcentra zijn open op zondag 1 januari! Het was eens leuk om de shopcultuur te laten zien aan mijn ouders. 's Avonds zijn we gaan eten bij ‘Pappasito's'. Ook hier hebben we weer genoten van een echte Tex Mex maaltijd.

Maandagochtend reden we richting het stadium van de Astro's, het baseballteam van Houston. Dit was zoals vele andere dingen gesloten. Jammergenoeg wisten we dit niet. Maar we konden wel een glimp opvangen door de glazen deuren. Het zal voor een andere keer zijn! Hierna reden we naar de Aquarium die gelukkig wel open was die dag. We hebben weer in de zon kunnen picknicken, zalig! Daarna hebben we een vlindercenter bezocht. Dat was echt prachtig, heel warm en er vlogen duizenden vlindersom ons heen. Dit center was vlak aan Hermann Park waar we daarna rondgewandeld hebben. Amerikanen hebben zeker iets met treintjes want in het NASA spacecenter zaten we op een treintje, in de Galleria reed er een treintje en in Hermann Park hebben we op een treintje gezeten. Genoeg treintjes voor het komende jaar

. 's Avonds zijn we iets gaan eten in het ‘Hard Rock Café' waar ik een legendarische hamburger hebben aangeraden. En het werd goedgekeurd!

Dinsdag moest Ken terug gaan werken en ben ik met mijn ouders naar Deerbrook Mall geweest. Uiteindelijk hebben we ook daar een hele dag doorgebracht. Als afsluiter van een leuke week zijn we in een typische Texaanse bar iets gaan eten. Ook op de laatste avond kregen we cadeautjes, voor de laatste keer deze keer. Het was een gezellige avond en een volwaardige afsluiter.

Woensdag, de dag van het vertrek. In de voormiddag was het een hele karwei om de valiezen terug in te laden. Wij hadden oa. heel veel Kerstcadeautjes meegegeven

. In het totaal wogen de valiezen 6kg teveel! 's Middags hadden we met Ken afgesproken om samen te lunchen en afscheid te nemen. Ik reed met mijn ouders richting de luchthaven en het einde van de veel te korte week was in zicht... Het afscheid viel uiteindelijk nog mee tot dat er rondom mij andere mensen begonnen te wenen terwijl ook zij afscheid namen van hun familie. En toen kwamen er tranen... Ik zal nooit een heldin worden in afscheid nemen. Maar hierna volgt weer een weerzien!

De dagenna ons bezoek viel een beetje zwaar maar Ken heeft me goed opgevangen! Woensdagavond zijn we naar de film geweest, zaterdag had ik een bakles om mij af te leiden... Het werd een rustig weekend maar dat was welkom.

Bye,

Sara